Kasım Ayı Meydan Okuması|6

Bir şehir olsan hangi şehir olurdun? Neden?

Çok şehir gezmişliğim yok ama Ankara olurdum.Her gün farklı bir havayla insanları şaşırtırdım.Bir gün güneşliyse hava diğer gün karlı olmaması için hiçbir sebep yok.Ha birde her akşam burunları sızlatan o ayazını da unutmamak gerek.

Ankara'ya öyle yakışırdı ki kar...
Asfaltlar ışıldar...
Yalanlar...
Şimdi ve sonra ne zaman ankara'ya kar yağsa
Elim gönlüm, çocukluğum buz tutar.

Yılmaz Erdoğan

Bir deniz manzarası olmasa bile doyumsuzca bakılacak çok güzel bir manzarası var:Anıtkabir....Mavi denizi olmasa bile boğuluruz mavi gözlerin içinde.Varlığıyla aydınlatır bu şehri.

Bir Kalesi var.Oraya çıksan Tüm Ankara ayaklarının altında kalır.Yokuşu insanı yorar ama Ankara için buna değer.

Ankara herkese kucak açar.O kadar büyük bir şehirdir ki binlerce farklı insanı bağrına basar.Mesela Kızılay'ın kalabalık caddelerinde kaybolabilirsiniz.Her gün binlerce kişi geçer bu yollardan...Binaları renksizdir genelde ama insanların hayatları hep renklidir.

Bende tarçın sende ıhlamur kokusu
Yürürüz başkentin sokaklarında

Cemal Süreya

Ulusta Hacı Bayram var.Her gün bir sürü insana kapılarını açar.Tam yanında bir Tapınak ile insanlara dinler arası hoşgörüyü anlatır.Cuma günleri ayrı bir dolup taşar.Birçok insan ibadet için gelir.

Genelde siyaset yeridir Ankara.Biraz insanlara da yansımıştır bu durum.Ama kimse kimseyi yargılamaz.Caddelerinde akıp geçerken zaman herkesin hikayesini içinde barındırır.Kimine ana kimine baba olur bu şehir.

Ey insan arşı yayla! Ey bozkır! Ey Ankara!
Seslen bana:Ben senden nasıl uzak yaşarım;
Bahtım,senin bağrından ayrıldığım an kara,
Ben sendeki gözlerden feyz alarak yaşarım.
Behçet Kemal ÇAĞLAR