Fuji Dağı Efsanesi

Merhabalar herkese...Biraz Fuji Dağı hakkında konuşalım ne dersiniz?

Japonya’nın en yüksek dağı olan Fuji Dağı’nin yüksekliği 3776 metredir. Fuji volkanik bir dağ olup tüm dünyada, Japonya’nın sembolü olarak kabul edilir.Japonlar bu dağa ebediyet,sonsuzluk dağı derler

Son defa 1707 yılında lav püskürtmüş olup, 311 senedir uyuyan, aktif volkanik dağ olarak varlığını sürdürmektedir. 

Mükemmel konik şekli ile, yılın yarıdan fazla zamanında tepesi bembeyaz kar ile kaplıdır. Dağa tırmanış zamanı olan, 1 Temmuz ile 26 Ağustos tarihleri arasında, yüzlerce kisi eğlence ve spor amacı ile bu daga tırmanır. 
Eski çağlardan beri bu dağ hakkında sayısız siirler yazılmış, resimler yapılmıştır. Günün degisik saatlerinde, güneşinve bulutlarin hareketiyle, Fuji Dagi’nin verdiği eşşiz manzaraları seyretmenin keyfine doyum olmaz. 

Bu dağın elbette bir de güzel bir efsanesi var.Hemen sizinle paylaşıyorum.

KAGUYA HİME'NİN HİKAYESİ

Yıllar önce fakir, çocukları olmayan ama mesut bir karı koca varmış. İsmi Sanugi olan adam bambu ağacı keser ve evin geçimini bu yoldan temin edermiş.
Sanugi yine her günkü gibi bambu ağacı kesmeye gitmiş. Bambunun birini keserken içinde birşeyin parlaması dikkatini çekmiş.
Dikkatlice kesip parlayan şeyi çıkarınca onun küçücük bir kız bebek olduğunu görmüş. Sağa sola bakınmış, kime ait olabileceğini araştırmış ancak ortalarda kimse görünmüyormuş.
Küçük bebeği orada bırakırsa kurda kuşa yem olacağını düşündüğü için, alıp evine getirmiş, ve hanımına göstermiş. 

Çocukları olmayan kadın, bebeğe çok sevinmiş ve onu kendi evladı gibi kucaklayıp, kollarına almış, ve kızı olarak büyütmeye karar vermiş.
Bebeğe parlak yüzü ve gülen gözleri nedeni ile Kaguya Hime yani Parlayan Prenses adını vermişler.O günden sonra adam her bamboo kesmeye gittiğinde, parlayan bambuların içinden altın paralar bulmaya başlamış. Kız çok çabuk büyümüş, serpilmiş ama o yüzündeki parlaklık, gülümseme ve güzellik hiç yok olmamış. Parlak bambuların hergün verdiği altınlar yüzünden, Sanugi oldukça zengin olmuş. Bir gün kızının büyüdüğünü çevrede yaşayanlara göstermek için, evinde parti vermeye karar vermiş.Partiden sonraki günler ev, kızla evlenmek isteyenlerle dolup taşmaya başlamış, kızın ünü kasabalarını aşıp, başşehirde bile duyulmuş, çünkü Kaguya Hime’nin güzellik ve inceliği alışık olunan güzelliklerden çok başka imiş. 

Sanugi kızı ile evlenmek isteyen herkese olumsuz cevap veriyormuş. Belli bir süre sonra kasaba delikanlıları kızı eş olarak alamayacaklarını anlamışlar ancak, başşehirden gelen 5 asilzade, her gün ve gece Sanugi’ye gidiyor ve evlenme konusunda ısrarlarında devam ediyorlarmış.
Kaguya Hime ailesinin sözünü hep dinlermiş, ancak babasının artık evlenme yaşının geldiğini söylemesi onu rahatsız ediyormuş, o daha evlenmek istemiyormuş.
Ama sonunda Kaguya Hime babasının ısrarlarına dayanamamış ve bu 5 asilden istediğini önce kim getirirse onunla evlenebileceğini söylemiş.
Tabii istedikleri şeyler birbirinden zormuş. İlk adaydan Hindistan’dan Buda’nın para topladığı kabı getirmesini istemiş, ancak adam Hindistan’a gitmek o zamanlar çok zor ve tehlikeli olduğundan, Japonya dağlarındaki bir tapınaktan antika bir para toplama kabı bulup, Buda’nınki diye getirmiş. 

Tabii akıllı kız hemen kabın gerçek olmadığını anlamış ve Prense bir daha yalan söylememesini, doğru işler yapmasını söyleyip, onu evine göndermiş.
Diğer prenslerinde sonu, az çok buna benzer olmuş. Heryerde onunla evlenebilmenin zor ve tehlikeli olduğu dedikodusu yayılmış. Artık onu kimse rahatsız etmiyormuş ama bu söylentiler imparatorun da kulağına gitmiş ve o da kızla ilgilenmiş.
Bir av partisi düzenleyip, kızın evinin yakınlarında mola vermiş, Kaguya Hime’yi ilk defa orada görmüş ve tabii görür görmez de aşık olmuş.
Kaguya Hime’de imparatoru sevmiş ama onun diğer hanımlarını kabul edemeyeceğini, bu nedenle de imparatorla evlenemeyeceğini söylemiş.
İmparator ile uzun süre mektuplaşmışlar, birbirlerine şiirler yazıp göndermişler.
Birkaç yıl sonra Kaguya Hime artık yaz günlerinden eskisi gibi hoşlanmamaya başlamış, imparatorun mektupları da onu mutlu etmiyormuş, balkonda oturuyor, ayı seyrediyor, babası konuştuğu zaman gülümsüyor, ama kendi hiç konuşmuyormuş. 

Dolunay olmasına yakın bir Ağustos günü, artık daha fazla dayanamayıp, ağlayarak babası ile konuşmaya karar vermiş. Hayatından hiç de mutlu değilmiş. Babacığım biliyorsun ben normal bir çocuk değildim, sen beni bulmadan önce ben ayda yaşıyordum. Ayda yapmamam gereken bir şeyi yaptım, beni cezalandırmak için dünyaya gönderdiler ve sana çok ağır çalışmaların için beni hediye ettiler.
Ama artık kendi insanlarımın arasına dönme zamanım geldi, dolunay olduğu gece ben gidiyorum demiş. Babası çok üzülmüş, imparatorunda bu durumdan haberi olmuş, kızın evine ordusunun en iyi askerlerini gönderip, Kaguya Hime’yi kimsenin götürememesini sağlamaya çalışmış. Ancak o gece en az Kaguya Hime kadar güzel bir grup kadın ve adam, bulutların üzerinde gelmişler.
Askerler onlara o kadar hayran olmuşki bakmaktan başka hiçbirşey yapamamışlar.
Japonya’da yaşadıklarını unutması ve aralarına katılması için aydan gelen dostları Kaguya Hime’ye tırmanacağı ipi uzatmadan önce, kız babasına sonsuza kadar onu yaşatacak iksiri vermiş. Ancak adam o olmadan sonsuza kadar yaşamak istemiyormuş, iksiri Kaguya Hime’nin yazdığı son mektupla beraber imparatora göndermiş. 

İmparator’da onsuz sonsuza kadar yaşamak istememiş, Japonya’nın aya en yakın dağı olan Fuji dağına, kıza bir mektup yazarak ve yanına sonsuz hayat iksirini koyarak tırmanmış.
Dağda onları yakmış ve dumanının aya doğru gidişini seyretmiş. Fuji dağından havanın açık olduğu günlerde bu dumanın çıktığı ve aya doğru yükseldiği bugün bile görülür.
Sonsuz hayat iksiri sayesinde de Fuji dağı sonsuza kadar yaşayacaktır. Fuji Dagi’nin ilk adi Hushi no yama, yani sonsuzluk, ebediyet, olumsuzluk dagidir. Kamaruka döneminde ( 1185-1333 ) Fujiyama adini almistir.Fujiyama, zengin samurai dagi demektir.
Shinto inanisina gore, bazi Japonlar Fuji daginin Tanrilardan biri olduguna inanir.